Vijf dagen in het Schotse Fife
Eerlijk: ik doe mijn best om mijn journalistieke carrière uit het hoekje van spirits en cocktails te halen, maar de spiritsindustrie maakt het me zeker niet makkelijk.
Het Fife Coastal Path brengt je onder andere naar het pittoreske dorpje Crail, gelegen tussen Cellardyke en Craighead.
Eind vorige maand kreeg ik de kans om de InchDairnie-stokerij te bezoeken, in de regio Fife. Fife is vooral beroemd voor zijn glooiiende golfterreinen, gelegen aan de prachtige - maar ook erg winderige, zoals ik zou ervaren - oostkust van Schotland, vlak boven Edinburgh.
Ik nam de gelegenheid te baat om Fife wat beter te leren kennen, en vroeg de marketingafdeling van de stokerij of ze me mijn verblijf eventueel met twee dagen konden uitbreiden. Dat was geen punt, dus regelde ik er een huurauto bij, pakte mijn wandelschoenen mee, en trok op verkenning in Fife.
Fife, een paradijs voor golfers.
De vorige keer dat ik InchDairnie mocht bezoeken, stak ik de Forth Bridge over, van South naar North Queensferry. Daar begint het Fife Coastal Path, één van de Schotse Great Trails. Verwoede wandelaar als ik ben - en al zeker in Schotland, waar je de sport kunt combineren met whisky drinken - kon ik dit pad niet weerstaan.
Het stukje dat ik uitkoos, was ongeveer 30km lang, en liep van het vissersdorpje Cellardyke naar de Ground Zero van de golfsport, St-Andrews. Het waaide dat het een aard had, maar de zon scheen en ik had goeie benen. (Helaas geen zonnecrème, wat niet meteen tot de essentials behoort als je afreist naar Schotland.)
Er bestaan betere paden in Schotland - ook letterlijk, want hier en daar liep het kustpad… door zee - en na 20 van de 30 kilometer gaf ik het dan ook voor bekeken, maar het was een leuke manier om de streek te leren kennen.
Ook de dag erop, toen ik een wandeling naar de westelijke heuvel in het Lomond Hills Regional Park combineerde met een bezoek aan de gloednieuwe Rosebank-stokerij in Falkirk, was een dag vol onbekommerd Schots natuurplezier.
Rosebank is technisch gezien geen Fife-stokerij, maar te goed om links te laten liggen wanneer je in de buurt bent.
In totaal bracht ik vijf dagen en vier nachten door in dit stukje Schotland. Ik verbleef bij de luchthaven van Edinburgh (Hampton by Hilton, handig gelegen bij de tramhalte en de autoverhuurbedrijven), en kon dus ook af en toe proeven van het nachtleven in de stad.
Het team van InchDairnie liet me hun nieuwe, smoky KinGlassie-whisky proeven.
Gecombineerd met een leuke namiddag in de InchDairnie-stokerij, gevolgd door een diner in de Peat Inn (het enige sterrenrestaurant in Fife, dat eind dit jaar de deuren helaas sluit), was het een verblijf om niet licht te vergeten. Maar dat is een Schotse reis nooit.
Als je meer wil weten over de nieuwe whisky van InchDairnie, klik dan zeker op de link naar mijn Instagrampagina.